AUTOBIOGRAFIA (SAN MAMES ZAHARRA)

Bilboko hirian, Luis Briñas kalean nengoen ni. Kalea pertsonaz beteta zegoen, Atlhetic eta Sporting .c.p-ko zaleak zeuden. 2012an izan zen, Europa leageko finala izan zenez jendea nigana zetorren poztazun handiz. Futboleko jokalariak berotzen ari ziren partida jokatu aurretik eta zaleak animoz zeuden finala jokatu baino lehen.

21:00etan partida hasi zen, piii! Atlhetic-ek atera zuen zelai erditik eta pilota mugitzen hasi zen. Oso urduri nengoen, futbol-jokalariak finala jokatzen ari ziren nire gainean eta lasaitzen saiatzen nengoen, horrela ez nintzen mugituko.

Pilota mugitzen ari ziren, ederra zen jokalariak nola jolasten ari ziren eta... gola! Markel Susaetak Atlhetic jokalaria lehenengo gola sartu zuen, partida jarraitu zuen eta oso urduri segitzen nuen, baina pozik ere bai Atlhetic irabazten zihoalako. Bat-batean, gola, orain aurkako taldea izan zen eta finalak desenpate bat behar zuen.

Behin eta berriro nengoen Atlhetic-ek gola sartzeko gogoz eta halako batean, horrela izan zen. Partidua 2-1ean zegoen, Atlhetic irabazten eta zaleak animoak eta ohiuak botatzen ari ziren. Atlhetic pelota zeukan, a zein ondo zihoan taldea eta azkenean Llorentek txut egin zuen, eta golaaaa!

Atlhetic-en zaleak hain urduri eta pozik zeuden, eta lehertu egingo zirela zirudien, ni bezala. Ondoren, piiiiii! Arbitroak partidaren finala markatu zuen.

Finala irabazi genuen eta horretaz gozatzen nengoen. Atlhetic-en zaleak oso pozik atera  nigandik eta Sportingeko zaleak disgustoarekin joan ziren haien etxeetara.