AUTOBIOGRAFIA

2015ko udako gau beltz batean, sendabiban geuden gu, June Beñat eta hirurok.

Ohera joateko ordua heldu zenean logerantza abiatu giñen eta mugimemdu batez argiak itzali egin ziren.Argia ez zegoenetik hasi giñen xuxurlaka eta pausu batzuk entzun genituen.Monitoreak esan zigun isiltzeko baina gu barrezka eta baxuago hitz egiten segitu giñen .Monitorea etorri eta gu urduri ohetik bajatu ,almoada hartu eta eta pasillora joan giñen lo egitera.Momentu horretan ez negoen eroso baina barrezka ibili nintzen eta hori hasiera baio ez zen.

Gu pasilloan geundela lurretik altxatu giñen eta aterpetxearen sukaldean ostondu giñen baina Junek doministiku egin eta segiduan monitorea zigortu gintuen. Aterpetxeari bueltak emoten hasi giñen.Eskailera batzuk ikusi genituen "Zer egongo ote da hor?"esan nuen nik.

Hor segitzen giñen eta Beñatek esan zuen bajatuko zela baina, nola ez, monitoreak ikusi egin zuen, ez genuela beste lekutik pasatzen. Etorri egin zen eta esan zigun "Orain bai ipiniko dizuet benetako zigorra".

Gure zigorra baldosak kontatzea  izan zen.

Azkenik gaueko 3retan joan giñen lo egitera eta 8retan itzartu behar izan giñen.Damutu nintzen horretaz.